Crkvu je prvi put 1933. godine obišao P. Ž. Petrović, a potom 1951. godine Đ. Bošković. Petrović je zabeležio da je crkva po predanju stradala u zemljotresu i da oko nje ima kamenih ploča kojima je bila pokrivena. U oltarskom prostoru se nalazila časna trpeza i nekoliko „srušenih delova od mramornih stubova, pa i od trahita. Na podu u jugozapadnom uglu je kameno „korito“ (krstionica). Ima odlomaka mramornih ploča, koje su ornamentisane složenim krstovima. Pored oltara namešten je stari čirak od kamena. U crkvini je četvrtasti kameni stubić, čiji je vrh u obliku saruka (čalme), a na svakoj strani je izrezan krst. Južna vrata su zazidana“.
Ispod crkve su dve česme i oko njih je, 1933. godine, bilo nekoliko nadgrobnih krstova od kamena, među kojima i onih iz prve polovine 19. veka. Oko crkve se nalazi i nekoliko masivnih pritesanih kamenih nadgrobnih ploča koje bi mogle ukazivati na to da je pre podizanja crkve na tom mestu postojala starija srednjovekovna nekropola.