Crkva sa nekropolom je smeštena između leve obale Ljudske reke i puta Novi Pazar — Sjenica. Najvećim delom crkva je zidana od velikih nadgrobnih spomenika sa srednjovekovne nekropole, usred koje je podignuta, ali i od tesanih blokova trahita. Svod hrama rađen je od tesanika sige.
U osnovi je jednobrodna građevina sa petostranom oltarskom apsidom na istoku, presvedena koritastim svodom, poduhvaćenim sa dva polukružna ojačavajuća luka. Narteks je odvojen od naosa zidanom kamenom pregradom od dobro tesanih ploča trahita. Za vezu sa naosom ostavljen je na sredini lučni prolaz sklopljen iz tri velika profilisana kamena bloka. Gornji deo pregrade je završen konzolasto izbačenim profilisanim vencem.
Na bočnim stranama svoda postoje po dva otvora, koji se na krovu završavaju badžama. Zidani ikonostas, kojim se odvaja oltarska apsida od naosa, ukrašen je freskama, što predstavlja retkost kod sakralnih objekta ovog vremena. Crkva je pokrivena tankim pločama kamena škriljca.
Sve unutrašnje zidne površine bile su ukrašene freskama koje su najmanje očuvane u priprati. Živopis u Janačkom polju tematski i ikonografski je tipičan za prvu polovinu 17. veka. Stiče se utisak da je autor ovog živopisa bio inspirisan srednjovekovnim minijaturama i grafikama štampanih knjiga iz 16. veka. Slikar fresaka pripada radionici čiji su majstori ukrasili još nekoliko crkava u okolini. Nema pouzdanih podataka o vremenu izgradnje crkve, ali sudeći po živopisu se može pretpostaviti da je nastala najkasnije do kraja prve polovine 17. veka. Iznad zapadnog portala postoji natpis u kamenoj ploči, koji govori da je crkvu obnovio neki Radovan 1872. godine. Iz iste godine potiče i još jedan natpis uklesan po obodu kamene časne trpeze, koji kaže da je crkva posvećena sv. Jovanu, dok je prema natpisu na zapadnoj fasadi crkva bila posvećena Uspenju. Prema predanju bila je posvećena sv. Dimitriju. Posećivali su je bolesnici od „gorske bolesti“ — padavice.
Oko crkve sv. Dimitrija još uvek se nalazi znatan broj srednjovekovnih nadgrobnih spomenika orijentisanih u pravcu istok-zapad. Najstariji su spomenici u obliku sanduka sa naglašenom slemenom trakom, koja levo i desno prelazi u krstove. Ima i ravnih masivnih ploča, bolje ili lošije obrađenih. Manje vertikalne ploče su nešto mlađe. Na spomenicima su kao simboli i znaci urezani krstovi ili rozete.
Uz napred pomenute, zastupljene su i ploče ispupčene gornje površine tipa „riblja leđa“, Broj usadnika koji se očuvao oko crkve u prvobitnom položaju, relativno je mali, jer su upotrebljeni za popločavanje unutrašnjosti crkve. Sačuvani nadgrobnici jasno svedoče da se na ovom groblju stanovništvo sahranjivalo od početka 14. pa sve do kraja 17. veka.