U Donjoj Tušimlji, iznad leve obale Tušimske reke, nalazi se brdo zvano Krstače. Na vrhu brda, na omanjoj zaravni, nalaze se ostaci crkve čiji se zidovi vide u konfiguraciji terena i sa mestimično vidljivim kamenom na površini.
Crkva ima pravougaonu osnovu, dimenzija oko 10 x 6 m. Na istočnoj strani se jedva uočavaju tragovi apside. Sa istočne, a posebno južne strane crkve teren se strmo spušta prema omanjoj dolini, dok su severna i zapadna strana u blažem padu. Na severnoj strani, nešto niže na padini, nalazi se nekropola sa spomenicima u vidu horizontalno postavljenih neobrađenih ploča, od kojih je sačuvan neznatan deo.
Na osnovu preostalih spomenika može se reći da su grobovi orijentisani u pravcu istok-zapad i da obrazuju redove po osi sever-jug. Nekropola sa padine prelazi i na zaravnjeni deo terena i sa njene severne strane nalazi se niži pregib koji bi mogao da predstavlja ostatke zida, odnosno obimnog bedema. Pregib ima pravac istok-zapad, paralelan je sa crkvom i uočljiv samo na ravnom delu terena, tj. na severnoj strani lokaliteta. Pored severozapadnog ugla crkve, među obrušenim kamenom, nalaze se i komadi arhitektonske plastike.
Kod meštana Tušimlje i okolnih sela je očuvano predanje da se tu nalazio ženski manastir koji bi mogao da se identifikuje sa manastirom Tušimlja ubeleženim u turskim popisima, ili sa crkvom sv. Arhanđela koja se pominje 1365. godine. Naime, sevastokrator Branko, „gospodin gradu Ohridu“, crkvi sv. Arhanđela priložio je sela Trstenik, Tušimlju i Hudince. U jednom rukopisu koji se čuva u Hilandaru, car Uroš je 11. maja 1365. godine, odobrio starcu Romanu i njegovoj braći Grguru i Vuku, sinovima Brankovim, da Hilandaru prilože crkvu sv. Arhanđela sa navedenim selima, kojima su dodali još sela Bežaniće, Banjicu, Vrbovac, Štučince i Mučivare. U popisima Zvorničkog sandžaka iz 1519. i 1533. godine nalazi se i manastir Tušimlja koji je 1519. godine, sa prihodom od 150 akči, bio u posedu brveničkog kadije. Sa istim prihodom ali u posedu Alija, upisan je i 1533. godine. Brvenički kadija ima u posedu manastir Tušimlju i selo Batan, odnosno selo Batnjik koje se nalazi pored ušća Tušimske reke u Rašku. Ovu crkvu su A. Solovjev i S. Petković locirali u selu Tušimlji kod Novog Pazara, dok P. Ž. Petrović smatra da se radi o crkvi u selu Tušimlji kod Trstenika i Bežanića u predelu Drenice.
Manastir Tušimlju, koji je napušten 1548. godine jer se nalazio u posedu muslimana, Olga Zirojević locira u istoimenom selu kod Novog Pazara. Manastir je tada imao prihod od samo 200 akči godišnje. Isti autor navodi da se ovaj manastir pominje u nekoliko navrata krajem 16. i početkom 17. veka.
Tokom Prvog srpskog ustanka, nakon povlačenja ustanika 1806. godine, Turci su popalili sva hrišćanska sela po Podgoru i u okolini Novog Pazara, a sve crkve na tom prostoru su porušene do temelja. Moguće da je tada porušena i crkva na lokalitetu Krstače.