Na periferiji savremenog seoskog groblja u Leletiću nalaze se ostaci crkve. Arheološki su istraženi 1988. godine i tada su otkriveni delovi zidova crkve delimično ukopane u zemlju, od koje je ostalo sačuvano samo ono što je bilo građeno ispod ravni terena.
Crkva je bila pravougaone osnove bez apside, sa dimenzijama unutrašnjeg prostora 5,20 x 3 m. Ostaci zidova očuvani su u visini oko jednog metra. Bili su građani od pritesanih blokova kamena i komada sige i uz upotrebu lepo klesanih ploča koje potiču od neke starije građevine. Kamen je bio vezan malterom sa dosta kreča. Unutrašnje strane zidova bile su malterisane.
Pod u crkvi je bio popločan dobro obrađenim kamenim pločama različitih veličina, debljine 6 do 9 cm. Pored kamenih ploča, za izradu poda korišćeni su i komadi prozorskih okvira sa rupama za gvozdene rešetke, a ima i ulomaka nadgrobnih ploča sa stilizovanim reljefnim antropomorfnim predstavama. U podu, na 1,50 m od istočnog zida, sačuvana je osnova oltarske pregrade, koja je na severnoj strani imala ulaz u oltar, a ispred nje i ploča sa urezanom amvonskom rozetom. U oltarskom prostoru nalazila se i časna trpeza, čiji su dislocirani delovi u celini sačuvani. Na stubu osmougaonog preseka, koji je klesan zajedno sa stopom, nalazila se kamena ploča profilisanih ivica. U jugozapadnom delu crkve otkrivena je zidana konstrukcija sa dva stepenika i podestom koji se nalazio sa unutrašnje strane ulaza u crkvu. Vrata su se nalazila u okviru južnog zida. Nadzemni deo građevine, najverovatnije je bio građen od drveta i pokriven šindrom. Po svojim karakteristikama, crkva u Leletiću pripada 16–17. veku. Međutim, ostaje otvoreno pitanje upotrebe spolija i sa kojih građevina potiču.
Oko crkve se nalazila i starija nekropola, koja je najvećim delom uništena ukopavanjem mlađih grobova. Od starijih spomenika preostale su samo četiri masivne grubo klesane nadgrobne ploče, koje, najverovatnije, potiču iz 14. ili prve polovine 15. veka.